صبوری کن...

به سان یوسف و یعقوب...

که آخر یوسف عشقت...

عزیز مصر میگردد...

شکیبایی ز یعقوبت...

به چشمش دیده می آرد...

صبوری کن...

به سان حضرت مجنون...

کنار واژه ی لیلی...

وصال عشق میبینی...

صبوری کن...

به سان کوه شیرینی...

که فرهاد واژه می کارد...

نماد قلب شیرینی...

صبوری کن صبوری کن صبوری...