عشق عرفانی...

اندکی رفت و دلم با قدمش یکسان شد...

در خود و در تپش قلب و روانم خواندم...

چو تویی ساقی و ساغر گر این میخانه...

دست نشویم ز تو و نوش غمت مستانه...